Hvala i zahvala pripada Allah, subhanehu ve teala, neka je salavat i selam na Njegovo najodabranije biće Muhammeda, sallallahu alejhi ve sellem, na Njegovou časnu porodicu, ashabe, tabine i sve one koji Ga slijede do Sudnjega Dana.
حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ، أَخْبَرَنَا سُفْيَانُ، عَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ عِيسَى، عَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ أَبِي الْجَعْدِ الْأَشْجَعِيِّ، عَنْ ثَوْبَانَ مَوْلَى رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، رَفَعَهُ إِلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، قَالَ: ” لَا يَرُدُّ الْقَدَرَ إِلَّا الدُّعَاءُ، وَلَا يَزِيدُ فِي الْعُمُرِ إِلَّا الْبِرُّ، وَإِنَّ الْعَبْدَ لَيُحْرَمُ الرِّزْقَ بِالذَّنْبِ يُصِيبُهُ.”
Pričao nam je AbduRezak, obavjestio nas je Sufjan, od Abdullaha Ibn Isa’a, a on od Abdullah Ibn Dž’ada El-Ešdžaija, a on od Sevbana, štićenika Allahova Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem (a on je ovu predaju pripisao Allahovom Poslaniku, sallallahu alejhi ve sellem) da je rekao: “Ne odbija kader (ono što je određeno) osim dova, niti produžuje život osim dobročinstvo, a čovjeku (robu) neće biti uskraćena opskrba osim zbog grijeha kojeg učini (koji ga zadesi).”[1]
Također bilježe Tirmizi i Hakim u hadisu kojeg prenosi Selman, radijallahu anhu, da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: “Ne odbija kader (ono što je određeno) osim dova, niti produžuje život osim dobročinstvo”. Tirmizi i Albani ga ocjenjuju dobrim, iako u Senedu (lancu prenosilaca) hadisa ima slabosti. S tim da ovaj hadis potvrđuje ono što prenosi Abdullah Ibn Omer, radijallahu anhuma, da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: “Zaista dova koristi u onome što se desilo i u onome što se nije desilo, pa je na vama Allahovi robovi da dovite”. Bilježi ga Hakim, a Albani ga ocjenjuje dobrim!
Obrađujuđi spomenutu temu, nedvojbeno dolazimo do zaključka da je Allah, azze ve dželle, odredio sudbinu svih stvari pedeset hiljada godina (50.000) prije nego što je stovrio Nebesa i Zemlju. Također Allah Pelmeniti je odredio i propisao da se dogode određene potoškoće i brige, al u isto vrijeme Uzvišeni je odredio i zapisao da te poteškoće i brige bivaju otklonjene ili pak sprečene u potpunosti DOVOM (dovom onoga koji/a molim), a što je ustvari I tema ovog našeg članka. Dakle, dova biva pretodređena (zapisana) kao i sama nedaća ili briga koju je Uzvišeni odredio i naredio da bude zapisna u KADERU (Sudbini). Tako kada se desi da neki belaj bude otklonjen ili pak sprečen u potpunosti to biva samo zato što je Allah, azze ve dželle, u samoj osnovi te stvari zapisao da će biti spriječena ili pak otklonjena. Dova je zapisana na samom početku, a također i belaj (poteškoća) je isto zapisana na samom početku. Pa tako kada insane dovi da Allah otkloni od njega neki belaj koji ga je zadesio, i on (belaj) bude uklonjen, što nerijetko možemo i sami da vidimo u našoj svakodnevnici – čovjek dovi pa Allah, azze ve dželle, usliša dovu i otkloni od njega belaj! Značenje ovog navedenog jeste da je Allah Uzvišeni, u knjizi Levhi El-Mahfuz zapisao da će toga insane zadesiti to, al da će taj belaj biti otklonjen dovom koju uputi dotični insane.
Dakle, obe ove stvari su predodređene (zapisane), belaj (nedaća) očekivana biva sprečena ili otklonjena dovom koja je također predodređena, iz istog razloga Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, naredio je da kada se desi pomračenje Sunca ili Mjeseca, ljudi žurno pohitaju ka mesdžidima kako bi klanjali namaz (namaz prilikom pomračenja), jer je to znak od Allaha ili pak upozorenje o nadolazećim bedaćama i belajima, rekao je Allah, azze ve dželle:
ذَٰلِكَ يُخَوِّفُ اللَّهُ بِهِ عِبَادَهُ ۚ يَا عِبَادِ فَاتَّقُونِ [٣٩:١٦]
“Time Allah straši robove Svoje. “O robovi Moji, bojte se Mene!” (Prijevod značenja sura Az-Zumar, 16 ajet).
Dakle, pomračenje Sunca ili Mjeseca biva kao opomena Allahovim robovima (Sunce i Mjesec su od Allahovi znakova), te kada klanjaju i dove Allahu molći da otkloni od njih nadolazeće nedaće, Allah usliša njihove dove i spriječi (otkloni) belaje.
Bitno je također napomenuti da dova sama po sebi biva IBDET (sve jedno da li bila uslišana ili ne), I nema niti jednog insane da dovi Allahu (ispravno, iskreno) a da Allah mu ne podari jednu od tri stvari: da mu podari ono što je tražio, ili pak da od njega otkloni neki belaj (nedaću) koja je veća od toga što je tražio, ili pak da mu to upiše na njegov “konto” dobrih dijela na Sudnjem danu.
Ja molim Allaha Plemenitog, da učini nas onima koji će Mu iskreno doviti i sve ibadete isključivo i samo njemu upućivati, te da naše dove učini primljenim kod Njega, azze ve dželle! Amin
[1] Bilježi imam Ahmed u Musnedu 5/280.
Nema komentara:
Objavi komentar